Jeżeli
u kogoś występuje zbyt małe zaakcentowanie znaków ognistych, brakuje mu energii
ognia i prawdopodobnie ma on kłopoty z trawieniem. Brak ognia manifestuje się
zwykle brakiem entuzjazmu, tendencją do nie ufania życiu. Często wyraźnie brak
jest radości życia, zaś osoba taka pozbawiona jest wiary i optymizmu. Pewność
siebie może być również niewielka, częste są zaś okresy zwątpienia i brak
zapału do stawiania czoła wymaganiom życia. Wyzwania z reguły przerażają tych
ludzi, a każdy większy problem życiowy ciągnie się przez długi czas, zanim
można uznać go za przeszły, ponieważ efekty psychiczne nie ustępują jeszcze
długo po osiągnięciu szczytowej fazy przez samo wydarzenie. Brak ognia zawsze
wskazuje na występowanie istotnego problemu w sposobie podejścia do życia.
Ćwiczenia fizyczne wzmagają ognistą energię, są więc zalecane osobom tego typu.
Należy również starannie przestrzegać diety, szczególnie jeśli występuje
również brak ziemi, ponieważ osoba taka nie ma siły trawienia pozwalającej na
spalanie ciężkiego, skoncentrowanego pożywienia. Wszystko, w tym ćwiczenia i
dieta, powinno być czynione z umiarem, aby nie wyczerpać zasobu energii, który
się posiada. Z drugiej strony osoby takie obdarzone są z reguły wielką
cierpliwością, a silne podkreślenie Marsa lub Słońca może stanowić pewną
kompensację.
Zbyt
wielkie zaakcentowanie ognia rzadko jest odczuwane jako problem przez zainteresowaną
osobę, dopóki nie jest już za późno, aby cokolwiek uczynić. Manifestować się
ono może „spalaniem siebie” tak, iż w końcu pozostają tylko zgliszcza
człowieka, szczególnie przy nadużywaniu alkoholu lub narkotyków. Ludzie tacy są
niezmiernie aktywni, nie mogą usiedzieć w miejscu, zawsze musi się coś dziać
wokół nich. Nadmiar ognia może prowadzić do problemów w stosunkach z innymi,
gdyż impulsywność, egocentryzm i niepohamowane pragnienie bezpośredniego
działania, bez liczenia się z kosztami, prowadzą do wykształcenia wyjątkowo
nieczułego, szorstkiego podejścia do ludzi (cechy te mogą być zrównoważone
odpowiednim akcentem, padającym w kosmogramie na wodę lub powietrze). C.E.O.
Carter ocenia tę nierównowagę w następujących słowach:
Gdy jest uszkodzona, siła ta wymyka
się spod kontroli. Pozostające pod jej wpływem osoby stają się dzikie,
buntownicze, skłonne do ekstrawagancji i przesady, namiętne i lekkomyślne,
nadto pewne siebie i pobłażające sobie. Ujawniają się cechy prymitywne oraz
wyraźna tendencja do przerostu ego, zarozumiałości, próżności, zamiłowania do
pompy i blasku.
W
ekspresji pozytywnej są to ludzie silnie motywowani, dla których nic nie stanowi
przeszkody, często więc z powodzeniem rozpoczynają lub rozwijają inicjatywy,
projekty i idealistyczne przedsięwzięcia, które wymagają olbrzymiego oddania, odwagi
oraz energii.
Steven Arroyo
„Astrologia i psychologia”